Gimnazjaliści z Czarnej z wizytą we Włoszech

      W roku szkolnym 2012/2013 Publiczne Gimnazjum w Czarnej  już po raz drugi rozpoczęło współpracę z zagranicznymi szkołami w ramach europejskiego programu Uczenie się przez całe życie  – Comenius. Tym razem nasza szkoła realizuje projekt o tematyce sportowej z czterema szkołami partnerskimi. Są to: Istituto Comprensivo №1 „Porcu Satta” i Scuola Secondaria Di Primo Grado „A. Rosas” – Quartu Sant’ Elena (Włochy), Türkiyem İlköğretim Okulu – Malatya (Turcja) oraz Colegio Divina Pastora - Còrdoba (Hiszpania).

     Od września 2012 r. nasza szkoła realizuje międzynarodowy projekt pn. „Sport jest uniwersalnym językiem”. Do głównych jego celów zaliczyć trzeba: organizację zawodów sportowych oraz uczestnictwo w różnorodnych rozgrywkach ze szczególnym uwzględnieniem zasad fair play, doskonalenie komunikowania się w języku angielskim, poznawanie regionów oraz kultury danych państw, bazy sportowej szkół, wymianę doświadczeń pomiędzy instytucjami partnerskimi.

W październiku nasi uczniowie wykonali projekty logo promujące nasz wspólny projekt, a także opracowali prezentację multimedialną na temat rozwoju sportu w naszym regionie i w Polsce, ujmując w tej prezentacji przede wszystkim największe sukcesy polskich sportowców. Praca ta została zaprezentowana przez nasze uczennice podczas konferencji „Sport i terytorium” zorganizowanej we włoskiej szkole dla środowiska lokalnego i mediów. Natomiast jeden z projektów logo znalazł się na medalu za I miejsce w rozgrywkach sportowych.

     Kolejnym zadaniem było uczestnictwo w wizycie roboczej. W tym roku szkolnym odbyła się ona we Włoszech. Dziesięcioro  najlepszych sportowców naszej szkoły z klas II i III wraz z pięciorgiem nauczycieli w dniach od 03 do 11 listopada 2012 r. wyjechało do Quartu Sant’ Elena na Sardynii. Młodzież przebywała przez ten czas we włoskich rodzinach. W ciągu tygodnia odbyło się wiele zawodów sportowych, w których uczestniczyli polscy, włoscy, tureccy i hiszpańscy uczniowie.

      A oto sukcesy naszych gimnazjalistów:

      piłka nożna – I miejsce

      piłka siatkowa dziewcząt – III miejsce

      piłka siatkowa chłopców – I miejsce

      vortex dziewcząt – VII miejsce

      vortex chłopców – V i VII miejsce

      skok w dal dziewcząt – III miejsce

      skok w dal chłopców – I miejsce

      biegi dziewcząt na 600 m – II miejsce

       biegi chłopców na 1200 m – I miejsce

      sztafeta dziewcząt - III miejsce

      sztafeta chłopców - I miejsce

      bieg przełajowy dziewcząt: II i III miejsce

      bieg przełajowy chłopców: I i II  miejsce

    Rywalizacje sportowe codzienne dostarczały wszystkim mnóstwo emocji, nie tylko ze względu na chęć osiągnięcia jak najlepszych wyników, co zostało udokumentowane w zestawieniu powyżej, ale również ze względu na fakt, że polskim gimnazjalistom kibicowała duża grupa włoskich uczniów. Nasi chłopcy mieli bowiem na Sardynii wiele fanek, które wspierały ich brawami podczas zawodów oraz okrzykami: „Polska! Polska!”.

     Oprócz udziału w zawodach sportowych wszyscy mieliśmy okazję zwiedzić stolicę Sardynii – Cagliari. Jest to miasto liczące około 160 tysięcy mieszkańców, a jego historia rozpoczęła się w 700 r. p.n.e. Na uwagę  zasługuje przede wszystkim Stare Miasto leżące na wzgórzu. Znajduje się tam zamek, którego mury zachowały się do dziś w dobrym stanie. Został on wyposażony w dwie wieże z białego wapienia. Z tego samego materiału wybudowano także większość domów na starówce. Często ta część Cagliari określana jest jako białe miasto, z powodu promieni słońca odbijających się w wapiennych murach. Miasto zbudowane jest na siedmiu wzgórzach. Na uwagę zasługuje także katedra z XIII wieku, która została zniszczona i odbudowana w 1930 roku. Do dziś zachowała się oryginalna dzwonnica. Kolejny kościół to Bazylika San Saturnino, uznawana za jeden z najważniejszych zabytków chrześcijańskiej kultury na Sardynii oraz Sanktuarium Matki Bożej Bonaria. W mieście są także pozostałości dawnych rzymskich budowli, w tym rzymski amfiteatr wyryty w skale, oraz akwedukt, a także pozostałości rzymskiej nekropolii.

     W kolejnym dniu pojechaliśmy do Barumini. W pobliżu tej miejscowości znajduje się jedna z najlepiej zachowanych nuragów (kamiennych wież). Nuragi to unikatowe budowle z epoki brązu o nie do końca wyjaśnionym przeznaczeniu. Najprawdopodobniej te stożkowate wieże, wznoszone na planie koła z ciosanych kamieni, pełniły funkcje obronne, być może służyły też jako punkty obserwacyjne. Przypuszcza się również, że mogły to być miejsca kultu. Tajemnicze zabytki w Barumini, w pierwszych wiekach naszej ery powiększone i umocnione przez Kartagińczyków, tworzą najokazalszy kompleks tego typu budowli, jaki przetrwał do czasów współczesnych.

     Na zakończenie pobytu zobaczyliśmy niezwykle urokliwe miejsce – Villasimus nad Morzem Śródziemnym, gdzie znajdują się najpiękniejsze plaże na Sardynii. Wyjeżdżając z Quartu Sant’ Elena mijaliśmy również park przyrodniczy i krajobrazowy Molentargius, gdzie od lat przybywają stada różowych flamingów, aby tutaj przezimować, korzystając z łagodnych warunków klimatycznych. W 1993 r. po raz pierwszy 1500 flamingów zatrzymało się w oazie Molentargius, aby założyć gniazda

i rozmnażać się. Od tego czasu różowych ptaków przybywa na wyspę coraz więcej, a ich widok zachwyca turystów.

     Ponadto nauczyciele sporo czasu poświęcili także na planowanie kolejnych zadań do realizacji w tym i następnym roku. Omawiali szczegóły następnych wizyt roboczych w Hiszpanii i Polsce. Koordynator projektu przedstawił zagadnienia do opracowania, które będą znajdować się w elektronicznej książce jako produkcie końcowym projektu. Nauczyciele byli także z wizytą na lekcji muzyki i mieli okazję odpowiadać na różnorodne pytania uczniów. Wysłuchali oni także fragmentu „Ody do radości” wykonanej na fletach przez włoskich uczniów.

     Zarówno uczniowie, jak i nauczyciele mieli okazję spróbować specjałów kuchni włoskiej: kalmarów, małży, makaronów, lazanii, różnego gatunku serów, ryb czy wreszcie pizzy, uczestnicząc w imprezie pod nazwą „Pizzata”. Niektórym uczniom żal było odjeżdżać. Wszyscy wróciliśmy więc do domu

z dużym bagażem zupełnie nowych doświadczeń, jak również z pewnym zasobem nowych, włoskich słówek: ciao – cześć, buongiorno – dzień dobry, allora – więc, amico – przyjaciel, attenzione – uwaga, poi – potem, adesso – teraz, grande polacchi – wielcy (wysocy) Polacy, andiamo – chodźcie, by wreszcie powiedzieć na  koniec słynne, włoskie „Arrivederci Sardinia!” – „Do widzenia, Sardynio!”